Często chorujesz? Świadczenie rehabilitacyjne może się opłacić

Po zasiłku

Zasiłek chorobowy możemy otrzymywać tylko 182 dni. Potem, jeżeli nadal jesteśmy niezdolni do pracy, możemy wystąpić o rentę lub świadczenie rehabilitacyjne. Jednak o tym, które z tych świadczeń dostaniemy, decyduje lekarz orzecznik ZUS. Lepiej jednak wystąpić o to drugie, a dopiero gdy okaże się, że rehabilitacja nie dała efektów, starać się o rentę.
Świadczenie rehabilitacyjne przysługuje przez okres niezbędny do przywrócenia zdolności do pracy, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy. Po tym okresie orzecznik ZUS może stwierdzić, że możemy pracować albo przyznać nam rentę.

Kto ma prawo do świadczenia

Świadczenie rehabilitacyjne przysługuje, gdy po wyczerpaniu okresu pobierania zasiłku chorobowego jest nadal jesteśmy niezdolni do pracy, a dalsze leczenie lub rehabilitacja dają szansę na odzyskanie zdolności do pracy. Skorzystać z niego mogą pracownicy, przedsiębiorcy, ale także zatrudniani w innej formie, o ile ich praca jest oskładkowana.

Ale nie otrzymamy go, gdy:

• mamy prawo do renty
• emerytury
• zasiłku dla bezrobotnych
• zasiłku lub świadczenia przedemerytalnego
• urlopu dla poratowania zdrowia
• jesteśmy na urlopie bezpłatnym lub wychowawczym.

Poza tym, gdyby okazało się, że w czasie jego otrzymywania pracowaliśmy, stracimy świadczenie, a poza tym będziemy musieli w całości je zwrócić.

Ile wypłacają

Wysokość świadczenia przez pierwsze 90 dni wynosi 90 procent wynagrodzenia. W kolejnych miesiącach już tylko 75 procent. Tylko w przypadku gdy wypłacane jest w okresie ciąży lub niezdolność do pracy była następstwem wypadku lub choroby zawodowej, wypłacane jest 100 procent wynagrodzenia.

Jak to się załatwia

Występując o świadczenie rehabilitacyjne, składamy w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych druk ZUS Np-7. Musimy też do niego dołączyć:

• zaświadczenie o stanie zdrowia (druk ZUS N-9) wypełnione przez lekarza leczącego;
• wywiad zawodowy z miejsca pracy (druk ZUS N-10) – wywiad zawodowy nie jest wymagany, jeżeli niezdolność do pracy powstała po ustaniu pracy lub osoba niezdolna do pracy prowadzi działalność gospodarczą;
• protokół ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy – w razie niezdolności do pracy spowodowanej wypadkiem;
• karta wypadku przy pracy – w razie wypadku prowadzącego działalność;
• decyzję o stwierdzeniu choroby zawodowej wydana przez inspektora sanitarnego – w razie niezdolności do pracy spowodowanej chorobą zawodową;
• zaświadczenie płatnika składek wystawione na druku ZUS Z-3 – w przypadku pracowników lub  ZUS Z-3b – przypadku ubezpieczonych wykonujących pozarolniczą działalność, ubezpieczonych współpracujących z osobami prowadzącymi działalność pozarolniczą.

Zaświadczenie płatnika składek nie jest wymagane, jeżeli było złożone do ustalenia prawa do zasiłku chorobowego i nie uległy zmianie okoliczności mające wpływ na prawo, wysokość i podstawę wymiaru świadczenia.

Kiedy składać wniosek

Z wystąpieniem o to świadczenie nie powinno się zwlekać do upływu okresu zasiłkowego, bo postępowanie w tej sprawie trwać może miesiąc, a nawet dłużej. Dlatego dobrze już na dwa miesiące przed ustawowymi 182 dniami zwolnienia należy zgłosić się do lekarza z prośbą o wypełnienie odpowiednich dokumentów i złożyć je w ZUS nie później niż na 30 dni przed terminem. Gdyby okazało się, że data wezwania przed orzecznika ZUS przypadnie już po upływie okresu zasiłkowego, należy o tym zawiadomić pracodawcę, dostarczając pismo z zawiadomieniem o terminie badania.

A co z pracą?

Zgodnie z kodeksem pracy, pracodawca ma prawo rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia bez winy pracownika po trzech miesiącach pobierania świadczenia rehabilitacyjnego.
Ale uwaga! Zakład ma prawo zwolnić, ale nie ma takiego obowiązku. Ponadto, jeżeli zwolniony w tym trybie pracownik zgłosi w okresie 6 miesięcy od rozwiązania stosunku pracy zamiar powrotu do pracy niezwłocznie po odzyskaniu zdolności do pracy, pracodawca powinien ponownie go zatrudnić.