Można odzyskać nawet cały podatek. Ulga rehabilitacyjna się opłaca

Może się nawet okazać, że fiskus zwróci nam nawet cały pobrany zaliczkowo w zeszłym roku podatek.

Dla kogo
ulgi podatkowe
Ulga rehabilitacyjna przysługuje osobom niepełnosprawnym bądź ich krewnym, mającym na utrzymaniu osoby niepełnosprawne, ale tylko wtedy, gdy ich, tj. niepełnosprawnych, dochód nie przekracza 9.120 zł w danym roku – w tym przypadku w roku 2014.
Dodatkowym warunkiem jest, by osoba utrzymująca niepełnosprawnego była członkiem rodziny. Lista obejmuje: współmałżonka, dziecko własne i przysposobione, dziecko obce przyjęte na wychowanie, pasierba, rodziców, teściów, rodzeństwo, ojczyma, macochę, zięciów i synowe.
Ważne jest, co to znaczy utrzymywać. Przepisy nie określają tego wprawdzie jednoznacznie, ale urząd skarbowy może żądać dokumentów potwierdzających, że opłacamy mieszkanie niepełnosprawnego, finansujemy jego leczenie itp. Nie jest przy tym wymagane mieszkanie pod jednym dachem.
Przy niektórych ulgach jest wymóg posiadania określonej grupy inwalidztwa. Należy to rozumieć szeroko.
Tam, gdzie jest mowa o osobie zaliczonej do:
s I grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby z:
– całkowitą niezdolnością do pracy oraz niezdolnością do samodzielnej egzystencji, lub
– znacznym stopniem niepełnosprawności;
s II grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby z:
– całkowitą niezdolnością do pracy
lub
– umiarkowanym stopniem niepełnosprawności.

Należy też pamiętać, że odliczeniu w zeznaniu podatkowym nie podlegają wydatki:
d sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych
d zwrócone w jakiejkolwiek formie.
Jeżeli dofinansowanie lub zwrot były częściowe, odliczamy tylko pozostałą kwotę.

Co odliczamy

Lista kategorii wydatków podlegających odliczeniu to piętnaście różnych pozycji. Warto dokładnie sprawdzić, z jakiego tytułu możemy odliczyć wydatki. Należy pamiętać, że w każdym przypadku odliczenia są od dochodu, a nie od podatku.

1. Wydatki na zakup leków
Wydatki na zakup leków odliczmy tylko wówczas, gdy są to takie środki, których stosowanie zalecił lekarz specjalista. Nie mogą być to zatem lekarstwa na przeziębienie lub inne, służące doraźnym potrzebom. Jeżeli internista, na podstawie diagnozy specjalisty, wypisuje leki specjalistyczne stosowane w przewlekłych chorobach – również możemy je odliczyć. Ważne, byśmy mieli dowód zakupu, np. w postaci faktury na lekarstwa, których wydatek odliczamy. Należy je przechowywać nie tylko do końca roku, ale jeszcze przez pięć lat, bo w tym czasie Urząd Skarbowy może zweryfikować nasze zeznanie.
s W przypadku odliczeń wydatków na leki procedura jest nieco skomplikowana. Sumujemy wszystkie rachunki w danym miesiącu. Odliczamy tylko nadwyżkę ponad 100 zł. W miesiącach, w których wydaliśmy mniej niż podany próg, nie mamy odliczenia. Na koniec sumujemy odliczenia z kolejnych miesięcy 2014 roku i uzyskujemy kwotę odliczenia za cały miniony rok.
s Pułapką dla chorych przewlekle może być sprawa zakupu pampersów lub środków opatrunkowych zużywanych czasem w bardzo dużych ilościach. Niestety, nie są one uznawane za lek, nie są też narzędziem ani sprzętem niezbędnym do rehabilitacji. Oznacza to, że wydatków na nie nie możemy w żaden sposób odliczyć.

2. Samochód na dojazd na zabiegi rehabilitacyjne
Bardzo atrakcyjną ulgą są odpisy za używanie samochodu przez osobę niepełnosprawną. Odliczeniu podlega bowiem kwota do 2280 zł, jeżeli auto było używane do jazdy na zabiegi rehabilitacyjno-lecznicze. Do tego należy posiadać orzeczenie o zaliczeniu do I lub II grupy inwalidztwa.
Przepisy mówią, że odliczenie dotyczy używania samochodu osobowego dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne:

• stanowiącego własność lub współwłasność osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa
  albo
• podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa
  albo
• podatnika mającego na utrzymaniu dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16. roku życia.

Zgodnie z przepisami, odlicza się kwotę faktycznie poniesionego wydatku. Przy czym przepisy nie nakazują posiadania dokumentu stwierdzającego wysokość poniesionych wydatków.
Nie musimy mieć więc ani rachunków za paliwo, ani dokumentować trasy i odległości, jaką samochodem przejechaliśmy. Jednakże na żądanie urzędu skarbowego musimy okazać dokument potwierdzający zlecenie i odbycie niezbędnych zabiegów leczniczo-rehabilitacyjnych.

• Pułapką w tym odliczeniu jest charakter zabiegów. Wizyty, nawet częste, u lekarza pierwszego kontaktu lub specjalisty nie są podstawą do odliczenia. Nie jest nimi także dowożenie chorego do szpitala, pogotowia itp. Chodzi tu o zlecone przez lekarza wszelkie zabiegi usprawniające, wymagające skierowania np. do poradni rehabilitacji fizycznej, ale także innego typu ośrodka, np. w przypadku rehabilitacji psychicznej.
  Nie odliczamy jazdy na wizyty kontrolne, nawet gdy są związane z systematycznym leczeniem. Dla urzędu skarbowego dokumentem potwierdzającym zabiegi będzie skierowanie od lekarza, karta wykonanych zabiegów lub zaświadczenie o udziale w zajęciach rehabilitacyjnych.
• W przypadku niepełnosprawnych małżonków, gdy obydwoje są zaliczeni do I lub II grupy inwalidztwa i są właścicielami jednego samochodu oraz mają wspólnotę majątkową, obydwoje mają prawo do ulgi z tytułu używania samochodu. Jeżeli zatem korzystali z zabiegów rehabilitacyjnych, nawet w tym samym czasie, mogą odliczyć od dochodu podwójną kwotę, czyli 4560 złotych!

3. Adaptacja i wyposażenie mieszkań
Bez względu na grupę inwalidzką lub stopień niepełnosprawności możemy odliczyć od dochodu wszystkie wydatki poniesione na adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności. To odliczenie nie jest limitowane. Odliczamy kwotę faktycznie poniesionego wydatku.

• Są tu dwie istotne pułapki. Nie odliczymy więcej niż osiągnięty dochód, bo reszty wydatków nie można przenieść na kolejny rok. Jeżeli zatem w 2014 roku wydaliśmy na adaptację mieszkania 20 tysięcy, a nasz dochód wyniósł tylko 12 tysięcy, to tylko taką kwotę odliczymy. Wówczas okaże się, że urząd skarbowy zwróci nam cały podatek, jaki pobierał w ciągu roku. Jednak części nieobjętej zwolnieniem, czyli w tym przykładzie kwoty 8 tys. złotych, nie odliczymy.

Druga pułapka dotyczy rodzaju prac, jakie możemy uwzględnić do odliczenia. Nie może to być malowanie mieszkania, zakup wersalki, wymiana okien itp., gdyż one nie mają żadnego związku z niepełnosprawnością. Jednak już zakup specjalistycznego łóżka, przebudowa łazienki, tak byśmy mogli np. kąpać się pod natryskiem, a nie w wannie, do której mamy kłopot wejść, jest objęta ulgą.

4. Przystosowanie pojazdów mechanicznych
Osoby niepełnosprawne nie mają ulgi z tytułu kupna samochodu specjalnie przystosowanego do swojej niepełnosprawności. Ale gdy kupią typowy pojazd, a następnie sfinansują jego przebudowę, wszystkie poniesione koszty będą mogli odliczyć od uzyskanego dochodu. Nie jest to w żaden sposób limitowane... z jednym wyjątkiem. Nie można odliczyć więcej niż osiągnięty dochód w 2014 r.

5. Odpłatne przejazdy środkami transportu publicznego
Odliczeniu od dochodów podlegają wydatki poniesione na odpłatne przejazdy środkami transportu publicznego związane z pobytem na turnusie rehabilitacyjnym, w zakładach: lecznictwa uzdrowiskowego, rehabilitacji leczniczej, opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych, na koloniach i obozach dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych, które nie ukończyły 25. roku życia.
Odliczenie to nie jest limitowane. Odlicza się kwotę faktycznie poniesionego, udokumentowanego wydatku.

6. Odpłatny przewóz na zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne
Odliczeniu od dochodów podlegają wydatki poniesione na odpłatny, konieczny przewóz na
niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne:

• osoby niepełnosprawnej – karetką transportu sanitarnego,
• osoby niepełnosprawnej, zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa oraz dzieci niepełnosprawnych do lat 16 – również innymi środkami transportu.

Dokumentem potwierdzającym dokonanie wydatku jest każdy stwierdzający wysokość zapłaconych kwot.

7. Kolonie i obozy
Odliczeniu od dochodów podlegają wydatki poniesione na kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych, które nie ukończyły 25. roku życia.
Odliczenie to nie jest limitowane. Odlicza się kwotę faktycznie poniesionego, udokumentowanego wydatku.

8. Opieka pielęgniarska
Odliczeniu od dochodów podlegają wydatki poniesione na opiekę pielęgniarską w domu nad osobą niepełnosprawną w okresie przewlekłej choroby uniemożliwiającej poruszanie się oraz usługi opiekuńcze świadczone dla osób niepełnosprawnych zaliczonych do I grupy inwalidztwa.
Ulga ta obejmuje zatem dwa przypadki. W pierwszym chodzi o osobę o dowolnym stopniu inwalidztwa, która wymaga pomocy pielęgniarki z powodu przewlekłej choroby. Urząd skarbowy może zatem żądać potwierdzenia przez zaświadczenie lekarskie takiej diagnozy, a także opinii lekarza o konieczności skorzystania z usług pielęgniarskich.
W drugim przypadku wystarczy orzeczenie o I grupie inwalidztwa. Nie jest konieczne korzystanie z opieki profesjonalnej pielęgniarki. Mogą to być usługi opiekuńcze świadczone przez pracowników PCK lub innych instytucji, lub prywatnie wynajęta opiekunka.
Odliczenie to nie jest limitowane. Odlicza się kwotę faktycznie poniesionego wydatku na podstawie rachunku itp.

9. Zakup i naprawa sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych
Odliczeniu od dochodów podlegają wydatki poniesione na zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.
Uwaga! Odliczenie nie przysługuje na zakup (naprawę) sprzętu gospodarstwa domowego powszechnego użytku. Nie możemy zatem na tej podstawie odliczyć od dochodu kupna pralki automatycznej, odkurzacza itp.
Odliczenie to nie jest limitowane. Odlicza się kwotę faktycznie poniesionego wydatku.

10. Zakup wydawnictw i materiałów szkoleniowych
Odliczeniu od dochodów podlegają wydatki na zakup wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.
Odliczenie to nie jest limitowane. Odlicza się kwotę faktycznie poniesionego wydatku.
Dokumentem potwierdzającym dokonanie wydatku jest rachunek lub faktura.

11. Odpłatność za pobyt na turnusie rehabilitacyjnym
Odliczeniu od dochodów podlegają wydatki poniesione z tytułu pobytu na turnusie rehabilitacyjnym. Nie ma przy tym znaczenia, czy na taki turnus skierował nas lekarz, czy też sami wykupiliśmy wyjazd w prywatnej firmie.
Odliczenie to nie jest limitowane. Odlicza się kwotę faktycznie poniesionego wydatku.
Dokumentem potwierdzającym dokonanie wydatku jest imienny rachunek lub faktura. Koniecznie musi być w nich napisane, że chodzi o turnus rehabilitacyjny.

12. Odpłatność za pobyt na leczeniu i za zabiegi rehabilitacyjne
Odliczeniu od dochodów podlegają wydatki poniesione za pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, za pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne. Ulga przysługuje zarówno wtedy gdy wyjazd wynika ze skierowania lekarskiego, jak również gdy sami podjęliśmy taką decyzję. Ważne jest by w rachunku była podana jedna z wymienionych wyżej nazw. Należy też pamiętać, że odliczamy tylko kwoty, które nie zostały nam zwrócone.
Odliczenie to nie jest limitowane. Odlicza się kwotę faktycznie poniesionego wydatku.

13. Opłacenie tłumacza języka migowego
Odliczeniu od dochodów podlegają wydatki na opłacenie tłumacza języka migowego.
Odliczenie to nie jest limitowane. Odlicza się kwotę faktycznie poniesionego, udokumentowanego wydatku.

14. Opłacenie przewodników osób niepełnosprawnych
Odliczeniu od dochodów podlegają wydatki na opłacenie przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa.
Kwota odliczenia nie może przekraczać w roku podatkowym 2.280 zł. Odlicza się kwotę faktycznie poniesionego wydatku.
Nie jest wymagane posiadanie dokumentu stwierdzającego wysokość poniesionych wydatków, a więc możemy za miniony rok odpisać całą kwotę. Pułapką jest, że urząd skarbowy może (ale nie musi) wezwać nas do w skazania osób, które były naszym przewodnikiem, w szczególności: wskazać z imienia i nazwiska osoby, które opłacono w związku z pełnieniem przez nie funkcji przewodnika. Dlaczego jest to potrzebne? Bo fiskus będzie chciał ich opodatkować za osiągnięty przychód. Przepisy jednak nie nakładają obowiązku zawierania jakichkolwiek pisemnych umów z takimi opiekunami. Może to być równie dobrze przypadkowa, obca osoba, której zapłaciliśmy za pomoc w dojechaniu do sklepu lub lekarza.

15. Wydatki na utrzymanie psa asystującego
Odliczeniu od dochodów podlegają wydatki na utrzymanie, przez osoby niewidome i niedowidzące zaliczone do I lub II grupy inwalidztwa oraz osoby z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczone do I grupy inwalidztwa, psa asystującego.
Kwota odliczenia nie może przekraczać w roku podatkowym 2.280 zł. Odlicza się kwotę faktycznie poniesionego wydatku, ale nie są wymagane żadne rachunki na zakup karmy, szczepienia itp. Uwaga jednak na pułapkę. Kiedyś osoby niepełnosprawne odliczały całą kwotę tylko dlatego, że miały w domu jamniczka lub innego czworonoga, z którym wychodziły na spacer. Niestety teraz urząd skarbowy, zgodnie z obowiązującymi przepisami, żąda specjalnego certyfikatu potwierdzającego, że pies ma uprawnienia jako asystujący. Niestety takie certyfikaty trudno w Łodzi uzyskać. Łatwiej jest kupić psa już z odpowiednimi dokumentami. Dlatego ta ulga praktycznie jest nie do wykorzystania przez większość niepełnosprawnych.