Widzew już o tym wie. Jakość zawsze musi kosztować

Jesienne poczynania Sylwestra Cacka można skwitować bardzo krótko – kamikadze. Określamy go mianem samobójcy, bowiem nieprzymuszony przez nikogo prowadził politykę samounicestwienia prowadzonego przez siebie klubu. Zatrudnienie trenera z pensją trzech tysięcy złotych i zawodników z kontraktami nieprzekraczającym pięciu tysięcy złotych miesięcznie nie mogło się dobrze zakończyć w pierwszej lidze.

Rafał Pawlak przegrał pierwszych siedem spotkań i dopiero w ósmym meczu prowadzona przez niego drużyna wywalczyła punkt. Nie ma się co dziwić, że rozpacz kibiców drużyny z al. Piłsudskiego była ogromna. Widzew ogrywał każdy, kto chciał i kiedy chciał.

W krótkim czasie czterokrotny mistrz Polski stał się pośmiewiskiem futbolowego środowiska, podobnie jak jego właściciel. Na szczęście Cacek poszedł jednak po rozum do głowy i uznał, że trzeba zatrudnić znacznie droższego trenera (Wojciech Stawowy zarabia 20 tysięcy złotych miesięcznie) oraz kilku piłkarzy, których umiejętności wyceniane są na przynajmniej piętnaście tysięcy złotych miesięcznie.
I wszystko wskazuje na to, że inwestycja się opłacała. Jeśli nie liczyć „samobója” z Sandecją Nowy Sącz (walkower na życzenie łódzkich działaczy), to początek rundy nie jest tragiczny. Co prawda łodzianie przegrali zaległy mecz z Dolcanem Ząbki (1:2) i na początek z GKS Tycha (0:1), ale w dziesiątkę bezbramkowy zremisowali z Arką Gdynia, a w minionej serii I ligi wygrali wyjazdowy mecz ze Stomilem Olsztyn.

Co prawda sytuacja łodzian w tabeli jest nadal szalenie trudna, ale ich gra pozwala mieć cień nadziei na to, że w tym sezonie jeszcze nie wszystko stracone.