Czy ktoś może zabrać Łodzi najlepszego z najlepszych - Adama Kszczota?

Dobrze, że była piękna sportowa akcja i nastąpiła natychmiastowa reakcja, bo pan Adam jest bezcenny dla wielu lekkoatletycznych ośrodków. Jak dowiedzieliśmy się w kuluarach AZSy z Bydgoszczy i Lublina gotowe są mu płacić po 5 7 tysięcy złotych miesięcznie byleby tylko zmienił miejsce zamieszkania. Ba, w Lublinie na tworzenie klubowej w potęgi w la prezydent miasta przeznaczył milion złotych. W Łodzi te informacje brzmią jak opowieści z krainy Oz.
Prezydent Hanna Zdanowska stwierdziła, że ma pomysł, jak „zagospodarować" mistrza dla dobra Łodzi, ale na razie się z nimi nie zdradziła. Niech swój plan błyskawicznie wciela w życie, bo inni mogą być szybsi. Bohater dnia ponownie zaapelował o nie zapominanie o ciągle remontowanych ośrodkach AZS i RKS, bo gdy skończy karierę może po nim pozostać... ziemia jałowa.
Adam Kszczot przyznał, że jeszcze do dziś w sercu gra ma Mazurek Dąbrowskiego, którego słyszał, odbierając złoty medal. Opowiadał o zwycięskim biegu: Za plecami pięć zdolnych chartów czyhało, żeby walczyć o złoto. Każdy chciał wygrać. Halowe zmagania są piekielne trudne. Zaskoczyłem rywali. Myśleli, że będę czekał z atakiem do ostatnich 250 metrów, postanowiłem na przekór wszystkiemu przesunąć się do przodu na 400. metrze, co wielu komentatorów uznało wręcz za wpadkę. Ja wiedziałem co drzemie w sercu, w głowie, w mięśniach i wiedziałem, że mocny atak może dać sukces. Ostatnie 200 metrów przebiegłem w 25,07 s to tak szybko, że nawet mnie to zaskoczyło.