Derby Łodzi 2012. Menedżer ŁKS Piotr Świerczewski: Derby są jak dobry barszcz

- Pierwszy sukces w ekstraklasie mam już za sobą - mówi Piotr Świerczewski - Teraz przydałoby się kontynuować dobą passę i wygrać mecz na własnym boisku. Cracovia nas goni, inni nie śpią. Potrzebne są nam trzy punkty. A dodatkowym smaczkiem jest fakt, że chcemy je wywalczyć w derbowym pojedynku.
Jakie pana zdaniem będą te derby?
- Są oczywiście wielką sportową niewiadomą, ale ja chciałbym, żeby przypominały dobrze przyprawiony, wyrazisty świąteczny barszcz. Smak wtedy pozostaje na długo na ustach. To szczególny mecz dla łodzian.
A ma pan szczególnych zawodników, żeby zdołali pokonać rywala?
- Moi podopieczni zdają sobie sprawą, że walczą też o prestiż, o to, żeby przez pół roku do następnego derbowego pojedynku chodzić po Łodzi z dumnie podniesioną głową. A mówię o tym, że spotkamy się za mniej więcej za pół roku, bo wierzę, że utrzymamy się w ekstraklasie.
Czy zaskoczy pan rywala jakąś niespodzianką w składzie?
- Próbujemy kilku wariantów. Powiedzmy sobie szczerze, że wielkich zaskoczeń nie będzie, wszak mamy tę samą drużynę co tydzień temu.
Ale widać, że na treningu w jednym wariancie napastnikiem jest Stąporski, w innym Saganowski...
- Jest jeszcze Kujawa, który pokazał się w Bielsku-Białej. Muszę mieć w wyjściowej jedenastce zawodników, którzy podejmą walkę od pierwszej minuty.
Zagadką jest też obsada leewego skrzydła...
- Każdy z kandydatów, czy to Marek Gancarczyk, czy Agwan Papikyan ma swoje atuty.
Czy wie pan, jak pokonać Widzew?
- Zdaję sobie sprawę, że to dobra drużyna, na dodatek znajdująca się w komfortowej sytuacji. Nie musi ze wszystkich sił zabiegać o ligowe punkty, trener może eksperymentować ze składem. Wiem, jednak, że jesteśmy przygotowani na tyle, żeby odnieść zwycięstwo. Szkoda, że tak szybko zaczęliśmy rozgrywki. Gdybyśmy mieli z dwa tygodnie, miesiąc czasu więcej na przygotowania, sądzę, że dziś bylibyśmy bogatsi przynajmnie o trzy ligowe punkty.
Jak spędzicie czas do derbów?
- Cały czas trenujemy, a w niedzielę po rozuchu, pewnie zaszyjemy się w jakimś ośrodku, żeby skupić całą uwagę na czekającym nas spotkaniu.