Felieton. Lepsze spojrzenie na szkołę

Teraz wychwalają placówkę pod niebiosa. Szkoła stała miastu kością w gardle. Miało ono chrapkę na atrakcyjne tereny, pewnie, żeby przeznaczyć je na biura i hotele dla rozrastającej się stolicy. Szykany były dotkliwe. Jednym z największych urzędniczych idiotyzmów było wymuszenie na władzach szkoły założenie zimą balonu nad nieczynnym zrujnowanym basenem...
Było minęło. Dawne żale poszły w zapomnienie. Teraz dyrektor wydziału sportu przedstawia szkołę jako modelowego partnera do pozyskiwania wybitnych sportowców - olimpijczyków. Inna sprawa, że 15 lat temu, gdy ruszali z całym interesem, ani dyrektorowi Romanowi Stępniowi, ani jego ludziom do głowy by nie przyszło, że największą dumą szkoły będzie dziś... siatkarz plażowy. Dzięki planowym i przemyślanym działaniom SMS, Polska w tym sporcie z Kopciuszka stała się piękną Królewną.
Dziś szkoła to potęga, która jest chlubą Łodzi. Ma siedem boisk, w tym dwa ze sztuczną trawą, dwie hale, basen, saunę, laboratorium wysiłkowe.
Do SMS uczęszcza młodzież trenująca piłkę nożną, siatkówkę halową i plażową, hokej na trawie, rugby i taniec towarzyski. A dyrektorowi Stępniowi marzy się, żeby wkrótce boiska pod balonem zastąpiła klimatyzowana i podgrzewana hala. Miasto powinno pomóc zrealizować te marzenia!