Największe zespoły domów i osiedli robotniczych (pierwszych w Polsce) powstały w drugiej połowie XIX wieku na Widzewie, a także przy ul. Ogrodowej, Przejazd, Przędzalnianej i dzisiejszej Tymienieckiego. Plan tych dzielnic nawiązywał do kształtu tradycyjnego miasteczka wiejskiego z drewniaków dla 6 rodzin z użytkowym poddaszem, komórkami przy ścianach szczytowych, małym ogródkiem i sławojką w podwórku. Większość drewniaków zniknęła po 1945 roku, pozostałe, jak kunitzerowskie domy drewniane (158 drewniaków, 8 murowanych), przetrwały do lat 60. i 70. ubiegłego wieku.
Zanim je rozebrano, podobnie jak fabryczne zespoły w łódzkim Śródmieściu, udało mi się sfotografować cenne relikty międzywojennego budownictwa w Łodzi - miasta które na przestrzeni kilkudziesięciu lat stało się ogromnym ośrodkiem przemysłu włókienniczego. Jeszcze kilka lat temu mogliśmy podziwiać w Śródmieściu kilka drewniaków przy ul. Wólczańskiej 66, w których mieściła się portiernia Z.P.Dz. „Lido” oraz mieszkania i biura. Tutaj łódzkie szwaczki oraz dziewiarki szyły bluzki, spódniczki, dresy, ubiory dla sportowców i ubranka dla dzieci. Jednym z ostatnich wpisanych do rejestru zabytków jest zapomniany przez władze miasta, modrzewiowy dom przy ul. Targowej 29, dawna karczma z zajazdem.
Dziś, możemy jeszcze zobaczyć drewniaki na Górnej, przy ul. Sokolej 13, czy przy ul. Stefana 16 i więcej przy ul. Limanowskiego. Łódź to miasto wąskich ulic, z chaotyczną, pełną kontrastów zabudową. Nie należy jednak zapominać, że wśród przemysłowych gmachów i drewniaków trafiają się prawdziwe perełki - pałace, wille i rezydencje fabrykantów.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
