Orientarium w Łodzi. W łódzkim ogrodzie zoologicznym na jednym wybiegu mieszkają zwierzęta różnych gatunków

Wprowadzanie różnych gatunków zwierząt na wspólnej przestrzeni jest realizowane w łódzkim zoo od dłuższego czasu.
- Zależy nam na tym, by jak najbardziej odwzorować naturalne środowisko. Stąd łączenie gatunków z tych samych stref geograficznych - mówi Tomasz Jóźwik, członek zarządu łódzkiego zoo.
Wspólne zamieszkiwanie kilku gatunków zwierząt na jednym wybiegu ma również na celu urozmaicenie im życia, wprowadzanie między nie interakcji, a to zapobiega nudzie i rutynie, co z kolei ma wpływ na poprawę dobrostanu mieszkańców ogrodu.

Czytaj też:

W łódzkim zoo wybieg dzielą hipopotamy karłowate, Jamina i Jabarii z warzęchami czerwonolicymi i ibisami, małpy - hulmany czczone z jeżozwierzami, galago z jeżatkami, kitanki lisie z kanguroszczurami, kapibara Tenebris z ibisami szkarłatnymi, koendu, czyli jeżozwierze i pigmejki. Z parą leniwców Lenią i Chaparro mieszka samica tamaryny białoczubej, przedstawicielka pazurkowców, najmniejszych małp. Tamaryna bardzo związała się z leniwcami, ale istniały obawy, że będzie zazdrosna o młodego leniwca, który przyszedł na świat. A tymczasem tamaryna okazała się bardzo troskliwą ciocią-opiekunką, wylizywała maleństwo, próbowała je iskać.

Ekspozycje mieszane są zwykle w taki sposób aranżowane, by zwiedzający zoo goście mogli obserwować zwierzęta na różnych poziomach wybiegu. Tak jest np. w przypadku słoni i czapelek złotawych. W budynku Orientarium mieszka największe stado słoni w Polsce, a nad nimi latają czapelki złotawe. Natomiast na wybiegu zewnętrznym słonie za sąsiadów mają stado świń wisajskich.
- Korzystamy z doświadczeń zagranicznych ogrodów zoologicznych, dzięki współpracy wiemy, które gatunki mogą ze sobą współistnieć, a dla których wspólny dom mógłby oznaczać tylko kłopoty - mówi Uljana Kałążny, kierownik w jednej z sekcji hodowlanych w łódzkim zoo.