Pan Józef śpi... w fordzie! Nie chciał do schroniska, a na mieszkanie go nie stać

- Na noc rozkładam siedzenie pasażera. Kładę się w kurtce. Śpię pod trzema kołdrami, jedną podarowała mi sąsiadka. Mam też dwie poduszeczki - mówi. - Czasami włączam w aucie ogrzewanie.
Pan Józef przez cztery lata mieszkał u konkubiny. Wszystko układało się dobrze, dopóki do dwupokojowego mieszkania nie sprowadziła się rodzina przyjaciółki - syn i synowa z dzieckiem. Pan Józef twierdzi, że utrzymywał ich ze swojej pensji.

- Pomagałem im, ale dosyć tego. Na darmozjadów pracować nie będę. Skończyło się na tym, że konkubina kazała mi się wyprowadzić, rzeczy popakowane w reklamówki wystawiła na korytarz.

Była partnerka i jej rodzina przedstawiają sprawę inaczej. Twierdzą, że pan Józef od pół roku nadużywał alkoholu, wszczynał awantury. Po kolejnej konkubina oświadczyła, że pijaństwa w jej domu nie będzie. Pan Józef uniósł się honorem i wyniósł się sam - twierdzi była partnerka.
- To nieprawda, nie piję alkoholu. Najwyżej jedno piwo od czasu do czasu. Jeżdżę przecież samochodem, nigdy nie straciłem prawa jazdy - zdecydowanie oponuje pan Józef.

Bez względu na to, jaka była przyczyna jego wyprowadzki, efekt jest taki, że od kilkunastu dni koczuje w aucie przed blokiem, pod oknami mieszkania byłej przyjaciółki.

- Jak mam wolne, siedzę w samochodzie albo na ławeczce, po zakupy pójdę... Pomagają mi sąsiedzi - kawę, herbatę przyniosą, wczoraj wykąpałem się u sąsiadki. Jeżdżę też na parking na Retkini, gdzie pracuję, aby skorzystać z toalety - opowiada.

Do schroniska nie pójdzie, bo uważa, że to miejsce nie dla niego.
- Na wynajęcie mieszkania mnie nie stać, zarabiam 1200 zł na rękę, do tego spłacam kredyt wzięty na naprawę samochodu. Mam drugą grupę inwalidzką, niedosłyszę, kuleję, czekam na operację biodra.