Schronisko pustoszeje, bo łodzianie adoptują czworonogi z placówki przy ul. Marmurowej, niektórzy od razu dwa

– Od jakiegoś czasu obserwujemy dobrą zmianę – mówi Marta Olesińska, dyrektor schroniska. – Może pandemia powstrzymała wyjazdy i wakacyjne porzucenia, a może po prostu łodzianie zmieniają się na lepsze?

Od połowy marca do połowy czerwca schronisko było zamknięte dla osób chcących adoptować pupila. W tym czasie jedynie przyjmowano psy bezdomne lub wydawano zguby opiekunom. Ale psów trafiało do placówki mniej, tak jakby przymusowa izolacja i praca zdalna sprawiły, że lepiej pilnowaliśmy psów lub po prostu doceniliśmy ich towarzystwo (gdy służby sanitarne zalecały pozostanie w domach, psiarze mogli bezkarnie wychodzić na spacery ze swoimi pupilami). Równocześnie chęć zaadoptowania psa zadeklarowało ponad 250 osób. Do skutku doszło ponad 150 adopcji. I choć to w sumie porównywalna liczba do roku poprzedniego nowy dom znalazło dużo psów po przejściach i psich seniorów, którzy w klatce przy ul. Marmurowej spędzili po kilka lat.

– Były też sytuacje, że o jednego psa starało się kilka lub kilkanaście osób – dodaje pani dyrektor. – Psa nie da się podzielić ani sklonować, ale niektórzy znajdywali innego czworonoga i adoptowali go.

Niestety nadal zdarza się, że opiekunowie przyprowadzają psa pod pretekstem, że go znaleźli lub jest nieposłuszny, a w rozmowie wychodzi, że po prostu wyjeżdżają na wakacje i pies im zawadza. Krewki łodzianin kilka dni temu przyprowadził swojego psa, a gdy odmówiono jego przyjęcia do placówki wykrzyczał, że i tak go wyrzuci gdzieś w lesie. I niestety nie jest osamotniony. Zagubionych psów nawet z chipem rzadko szukają opiekunowie.

W schronisku przebywa obecnie 285 psów. Pierwotnie placówka była przygotowana na nie więcej niż 200 czworonogów. Jeszcze w 2013 roku podopiecznych było ok. 700, a psie budy stały w każdej wolnej przestrzeni. Z czasem kampania proadopcyjna zaczęła przynosić pozytywne skutki.